Ölmeyeceksek yaşayalım bari. Ki, ayıp olmasın dünyaya gelmişliğimiz. Haşa! duyarsa anne babamız, kötü bir zevk için icat edildiğimizi, pişman olmasınlar. 

‘İntihar etmeyeceksek içelim bari’ dünya savaşları da artık insansız oluyor. Aradaki farkı kapatalım istedim. İçmeyeceksek, ölelim bari. Zamanı göstereceğim diye bir takvim daha eskidi. Yanına iliştirildiğim bu insandan da bana hayır yok. Sevişmeyeceksek ayrılalım bari.

Tarihte bizden ayrılan ilk millet Rumlar sonra Sırplar, Romanlar, Arnavutlar, Bulgarlar, Araplar falan. Diyeceğim o ki, ayrılık tepeden başlayıp aşağıya doğru gidiyor. Dım dızlak kalıyorsun Anadolu’nun boz bir tepesinde, sonra çabala ki o tepeyi tekrar yeşertesin.

Bazı evrensel kuralların uygulanma olanağı yokmuş bende, misal, kaynaşma noktam sıfırın altında. Malum soğuğu da pek sevmiyor bizim insanlar. Doktorlar diyor ki, seretonin diye bir hormon varmış o olsa, topluma biraz daha uyum sağlarmışım ama bende yok. Uyurken mi çaldınız onu benden yoksa içkiliyken mi bağışladım size bilmiyorum. Siz, mutlu olanlar, bu kötülüğü nasıl yaptım size? Mutluluğun da bir sonu var nihayet. O gün geldiğinde karşılaşmayalım bir yerler de.

Biz yeni çarktan çıkma bir ustura, biz yedi düvele kafa tutanların torunları. Mayaların kehanetinin üstünden de üç yıl geçti. Ölmeyeceksek yaşayalım bari. Ki, ayıp olmasın dünyaya gelmişliğimiz. Haşa! duyarsa anne babamız, kötü bir zevk için icat edildiğimizi, pişman olmasınlar.

‘Hatırlamak da bir intihar biçimidir.’ Ben mi söyledim bunu yoksa bir yerden mi duydum hatırlamıyorum. Sorguya çekmeyin beni. Unutmak da yarı devrimdir o zaman. Tarih yer vermeyecekse bize, bizde para verip hatırlatalım kendimizi. Hem Napolyon ne demiş; para parapara  ...sevaptan çok parayı seviyor insanlar, gerçekten çok paparazziyi. Hatırlamayacaksak, içelim bari.

“Bazı sarhoşların dokunulmazlığı vardır” demiş Cezmi Ersöz. Kim o “bazıları”? Bana da o dokunulmazlığı vermeyecekse bu şişe, içtikten sonra kıralım bari.

Hayat, kötülüklerin, iyilere tahakkümüdür. Yazın bunu bir yere, unutunca soracak kimsemiz yok. Vicdanınızın karasıyla hala yaşıyorsanız, insan popülasyonuna yazık.

Sahi nerden geldik buraya. Ben, yılsonunu kutlayacaktım. Aranızda yeni yıl diye mırıldananlar var, inanmayın. Yeni yıl diye bir şey yok, eskisinin aynısı. Yenilik görmek isteyenler Zeki Trikonun billboardlarına baksınlar.

Yukarıda ki özel reklam için, Zeki Triko’dan reklam ücretimi Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfına TEGV bağışlamasını istiyorum. Zira ben, intihar etmekten vazgeçtiğim zamanlar buralardayım.

Yazımı bitirdiğim sıralarda aldığım bir habere göre; Türkiye de yaşamanın da bir intihar biçimi olduğu Türk bilim insanlarınca kanıtlanmış. Kendilerine en içten teşekkürlerimi sunarım.

Kitapları okuyabildiğimizde, yanmaktan daha çok işe yaradığını göreceğiz.

Herkese Mutlu Yıllar.

Hüseyin Arda SALKAYA

28.12.2015