Kelimelerle mi kaybeder insan sevdiğini?

Sönük bir ateş, kırmızı bir jartiyer

Beyaz ve uzun yollarda

Yorgun makinistler, tırtıklı korna

Kaburganı sevdiğine aç

Yolun sonu hüsran, kırık bir kaburga

Al çiçek bak. aç gözlerini, aç bak al çiçek gözlerin

Yırtık eldivenden giren soğuğu sevda alır

Göz çukurlarını yuva yapmış kuşlar

Yuva gözlüyor, yuva özlüyor gözlerim

Kaburgama konacak bir serçeyi bekliyorum.

Yolun sonu okul numaramız, sınav kâğıdındaki yaralarımız

Yola kimin ile başladığının ne önemi var. Eldivenini sıcak tut yeter.

Albayın botları batsın istiyorum köy okulu çamuruna

Lirik bir inek sırtında varayım okuluma

Bak ay oldu, annem ağlamasın

Çocukluğunuz ölmesin albayım

Gök Adam