• Tarih: 06 Şubat 2015 Cuma - 22 Mart 2015 Pazar

Son zamanlarda adını sıklıkla duyduğumuz birçok genç sanatçıyı sanat dünyasına kazandırmış olan Mixer, Şubat ayında Gülşah Bayraktar’ın küçük tahta yüzeyler üzerine işlediği minyatür dünyaları ve hikayeleri konuk ediyor.

İçinde bulunduğumuz fotoğraflar ana dair mutlu izler taşısın isteriz. Dönüp bir daha baktığımızda fotoğrafın bizde yarattığı algıyı anılarımızla birleştirir ve öyle hatırlarız. Bu mutlu anlarımızda yalnız değilizdir; bir şeyle veya biriyle fotoğraf çekilmeye ihtiyaç duyarız. Neden birine veya o şeye –bu basit bir nesne olabileceği gibi bir anıt veya organik bir yapı da olabilir– ihtiyaç duyuyoruz peki? Kimliğimizin inşasına katkıda bulunduğu için mi, mizacımızı görsel olarak netleştirdiği için mi, yoksa tüm bunlarla birlikte aynı zamanda duygumuza ortaklık ettiği için mi?

Gülşah Bayraktar’ın son dönem resim çalışmalarını içeren "kendine yakın" sergisi, izleyiciyi bireyin kimlik inşasına dair bir bellek okumasına davet ediyor. Bayraktar, rastlantı eseri bulduğu fotoğraflardan referanslarla oluşturduğu kurguları kendine özgü üslubuyla görselleştiriyor. Küçük mdf yüzeyler üzerine titizlikle işlediği işler, sergilendikleri mekanla orantısal bir tezatlık yaratarak, mekanın farklı bir şekilde deneyimlenmesine de olanak tanıyor.

1979 doğumlu Gülşah Bayraktar, 2001 yılında İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nde lisans eğitimini tamamladı. 2005 yılında Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Bölümü’nde yüksek lisans eğitimini tamamlayan sanatçı, halen Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Bölümü’nde doktorasına devam ediyor.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Date: February 06, 2015 Friday - March 22, 2015 Sunday

After introducing many young and frequently mentioned artists to the art world, Mixer now hosts Gülşah Bayraktar’s miniature worlds milled on small wooden surfaces in February.

We want our photographs to carry happy marks from particular moments. Looking back at a photograph, we remember as we combine our memories with the feeling that the photo gives us. We don’t stand alone in those happy moments; we want someone or something next to us to appear in that photo. Then, why there is a need for someone or something –it could be a simple thing as well as a monument or an organic structure–? Is it because they contribute to our construction of identity, or because they visually set off our character? Or with all of these, is it because they also ally with our emotions?

Gülşah Bayraktar's exhibition “close to self” including her recent paintings, invites the audience to a reading of memory through the individual’s construction of identity. With her unique style, Bayraktar visualizes photo images found by coincidence and fictionalizes them. Her works meticulously made on tiny mdf surfaces also allow the viewers to experience the exhibition space in a different way through a contradiction on proportions.

Gülşah Bayraktar was born in 1979 and she completed her undergraduate degree in 2001 at Izmir Dokuz Eylül University, Faculty of Fine Arts, Painting. In 2005, she completed her masters at Marmara University, Fine Arts Institute, Painting. She continues her PhD at Hacettepe University, Fine Arts Institute, Painting.