Yani ben, iki bacak, iki kol, gövde ve kafadan oluştuğuma oldum olası hayret eden, İnsan Sürüleri içinde kendi kendimi gütmeye niyetli olup, ancak aymaz günler içinde bir uğultu edebilen ben. Ben ki, elimi nereye koysam, ağrıyan bir beden çıkar altından.

Yani ben, ölüp de öldüğüm fikrini peynir ekmek gibi satan ben. Bütün geçkin bedenlerin sarkmışlığına üzülen ve kendini hayal etmeyen ben. Bahçemizde eksik kalmış bir meyvenin hayalini kurup, komşunun bahçesinden erik çalarken, Allah görmesin diye dua eden ben.

Gelir – gider dengesi içinde, işsiz kalmış tüm işçilerin maaşını hesap edip duran ve tek kuruş ödeme çıkartamayan ben. Acizliğin insan mahareti olduğuna yavaş yavaş inanan ben

Yani ben, kitaplara çizik atan, defterlere milyonları bir çırpıda yazıp, hesabımdaki 20 papelle 1 ay düşünen ben. Hüviyetimden yaşımı küçültüp, kırık ekmekle kuşları tavlayan ve ölünce, erken öldü diye yaygarayı koparan ben.

Yani ben, konuşmak için yapılmış olup yazmayı seçen, rüzgara inat denize giden, kara inat penceremi açan ve annemi kara kara düşündürmekten geri durmayan ben

Yani ben, basamakları saya saya matematiği öğrenmiş olup, psikolojimi sizinle tartışmayacak olan, düşüncelerime kaş göz çizip, çirkinliğimi örten ve sürekli dolu bir ağızla gülen ben.

Yani ben, iki bacak, iki kol, gövde ve kafadan oluştuğuma oldum olası hayret eden, İnsan Sürüleri içinde kendi kendimi gütmeye niyetli olup, ancak aymaz günler içinde bir uğultu edebilen ben. Ben ki, elimi nereye koysam, ağrıyan bir beden çıkar altından.

Ki ben, Merkel’e mektup yazıp aşkımı ilan edecekken, şöhret peşindeki generallerin iştahını kabartıp savaş çıkartan ben. Ben ki, Almancayı söküp, Merkel’le yazışmayı denerken, kayarak en dibe, toprağa düşen ben. 

“Sevgili Merkel, (mektubuma böyle başlayınca, çok mu resmi oldum diye düşünmüyor değilim. Lakin, devletler arasındaki aşkın, resmi olması kötü sayılmaz sanırım. Ayrıca statüne olan saygımdan ve büyük büyük babanız Hitlere olan korkumdan sana olan aşkımı bu noktadan seslendirmek zorunda bırakıldım.) aramızdaki yaş farkını ve bizim vasıtamızla ülkenize kaçak yollardan girmiş mültecileri saymazsak, önemli bir problem yok. Devletlum mültecileri geri alma sözünü verdi zaten. Yaş konusuna gelecek olursak, 60’lık, 70’lik dedelerin 15’lik, 20’lik çocuklarla evlendiğini düşünürsek, bizimkisi makul bir saçmalık.

AB’ye girme konusunda tek engel siz değilsiniz zaten, Fransa’sı, İngiltere’siyle kolektif olarak bize düşman. Türk işçilere uygulanan asimilasyonu büyütmeye gerek yok. “Almanya da ki Türk çocukların, rüyalarını bile Almanca görmesini isteriz” derken Türklere karşı ne kadar kibar davrandığınız gayet net görülebilir. Yolsuzluklara batmış hükümeti ve onun yasalara pek uymayan cumhurbaşkanını gizlice dinlemenizi mevzu bahis bile etmeyeceğim. (Bilakis, dinlediğiniz için kendilerini sözü dinlenir biri olarak görüyorlar)

Çevrenizden aldığım duyumlara göre, Deniz Feneri gördüğünüzde ürperiyormuşsunuz, korkmayın ben bu duruma alışmanıza yardım edeceğim.  Sizde, bizim II. Dünya Savaşın da, yanınızda savaşa girmememizi problem etmezseniz anlaşacağız. Zira I. Dünya Savaşında yenilgiye uğramanız bizi de hükmen mağlup saydırmış ve büyük dedelerimizi çok üzmüştü. 

Ayrıca, üniversite yıllarında, çıplaklar kampında çekilmiş fotoğrafların için seni yargılayamam. İnsan neyi varsa ortaya koymalı.” 

Sarkozy ve Hollande ile olan samimi pozların için kısa bir açıklama yaparsan iyi olur.

Yani ben, devlete verdiğim zararı aileme vermedim. “Suçlunun idamına, davanın bilahare görüşülmek üzere ileri bir tarihe ertelenmesine” diyerek karara bağlanmış olan ben.

“Sevgili(m) Merkel, seninle birlikte üstün alman teknolojisini de istiyorum ülkeme.  

Hüseyin Arda SALKAYA

30.12.2015