Tanrı ‘‘ol’’ dedi, kadın oldu

Gökyüzünden başını sakladığı kanlı çarşafı ile oldu

Vücudunu sakladığı entarisi ile oldu

Memesini sıktı, can verdi

Sevdiği için, canını verdi.

Tanrı ‘‘sev’’  dedi, adam sevdi

Adam çiçek etti sevdi, şiir etti sevdi

Sofrada kuru çorbayı kaşıklarken sevdi

Kalbini sıktı, emek verdi

Yumruğunu sıktı, ekmek verdi.

Tanrı ‘‘yaz’’ dedi, şiir oldu

Gök mavi, yüzü kızgın oldu

Yerlere şiir döktü, şiirler kız oldu

Şair öldü, toprağı bulutlar oldu

Tanrı ‘‘neden’’ dedi, şüphe oldu

Kadın riyakâr, adam şüpheli oldu

Açtı kadın bacağını, adam umut verdi

Sonsuz gökyüzü, insan verdi.

Tanrı ‘‘gel’’ dedi, ölüm oldu.

Kadın öldü, şiirler öksüz oldu

Adam mezara baktı, toprağa şiir koydu

Şiirler tanrıyı yanına çağırdı

Müstakbel mukadderat, edebiyat oldu.