Sarkis’in Arter Koleksiyonu’ndan seçilen yapıtlarını yeni bir mekânsal kurguda bir araya getiren “SONSUZ” başlıklı sergi, Arter’de ziyarete açıldı.
Emre Baykal’ın küratörlüğünü üstlendiği “SONSUZ” sergisi, 1980’li yıllara tarihlenen yapıtlardan başlayıp sanatçının 2015 yılında Venedik Bienali Türkiye Pavyonu için gerçekleştirdiği Respiro isimli yerleştirmesinin Arter Koleksiyonu’na bağışladığı neon ve aynalarını da içine alıyor. Bir mekânla birlikte var olmak, mekânsal referanslar veya çağrışımlar üstlenmek veya yeni bir mekân kurgulamak üzere tasarladığı yapıtlarını her sergilenişte değişime ve yorumlamaya açık tutan Sarkis, “SONSUZ” başlıklı kişisel sergisinde Arter Koleksiyonu’nda yer alan yapıtlarından seçtiklerini bir araya getiriyor. Sergi, Sarkis’in farklı mecralar kullanarak ürettiği yapıtların kendine özgü belleklerini birbirleriyle kurdukları ilişkiler aracılığıyla genişletirken, onları içine yerleştikleri mekânda yeni bir yolculuğa çıkarıyor.
Sarkis’in üretiminde geniş bir zaman dilimini kapsayan sergi; ısıtma, yakma, kamuflaj, bellek, iz bırakma, atölye, ev gibi sanatçının eserlerine sıklıkla eşlik eden kavram ve temaların yanı sıra ışık, renk ve müzik gibi farklı unsurların pratiğinde oynadığı başat rolü de vurguluyor. Sanatçı sergide İstanbul İkonaları (1986–2013), Elle Danse (1990), Transflammation (1996–2001), Karışık Retrospektif (2001), (Arılara) Çağrı I (2013) adlı işlerini ve 2017 yılında Arter Koleksiyonu’na bağışladığı Respiro’nun ayna ve neonlarını farklı zaman ve mekânlara dair hafızalarıyla birlikte Arter’e yerleştirirken, mekânda meydana getirdikleri bütün içinde her birini yeniden yorumluyor. “SONSUZ” sergisinde sanatının bu sergi için özel olarak ürettiği iki yeni yapıtı da ilk kez izleyiciyle buluşacak.
Sarkis, kendinden önce gelen ve çağdaşı olan sanatçılarla kurduğu diyaloğu sergide yer alan yapıtlarında da sürdürüyor. Mekânın iki ucuna konumlandırdığı yerleştirmelere ses veren, Johann Sebastian Bach’ın 127 numaralı kantatı ve Dmitri Şostakoviç’in 15 numaralı kuarteti, Jacopo Baboni-Schilingi’nin Respiro için bestelediği müzikle birleşerek “SONSUZ” sergisini üç sesli bir sahnelemeye dönüştürüyor. Ali Kazma’nın ve Domenika Kaesdorf’un Sarkis’in davetiyle sergiye ödünç verdikleri yapıtlar da sanatçının sergide kurduğu dünyanın zenginleşerek büyümesine katkıda bulunuyor.
Serginin küratörü Emre Baykal, Arter Yayınları’nın Yakın Plan dizisi çerçevesinde Eylül 2019’da yayımlanan Çaylak Sokak adlı kapsamlı bir kitap da kaleme aldı. Sarkis’in Türkiye çağdaş sanatı tarihinde dönüm noktalarından biri sayılan ikonik yerleştirmesi Çaylak Sokak’a odaklanan kitap, politik ve kültürel tarihle iç içe geçen farklı bağlamlarda, Sarkis’in bazıları “SONSUZ”da da gösterilen çalışmalarını yeniden yorumluyor.
Sarkis’in “SONSUZ” başlıklı kişisel sergisi 4 Şubat 2024'e kadar Arter’in 2. kat galerisinde görülebilir.
Künye:
1-3. Sarkis SONSUZ Küratör: Emre Baykal Sergiden görünüm Arter, 2023 Fotoğraf: Hadiye Cangökçe
4. Sarkis Karışık Retrospektif, 2001 Fotoğraflar, masa, floresan, gazete balyaları, vazo içinde çiçek Masa: 119 x 240 x 76,5 cm Arter Koleksiyonu Fotoğraf: Hadiye Cangökçe
5. Sarkis Tekerlekli İskemle, Kuş Tüyleriyle, 2023 Tekerlekli iskemle, kuş tüyü 86 x 63 x 103 cm Sanatçının izniyle İs Siyahı Parmak İzleri, 2023 İs siyahı suluboya parmak izleri 300 cm ø Sanatçının izniyle Fotoğraf: Hadiye Cangökçe
6. Sarkis SONSUZ Küratör: Emre Baykal Sergiden görünüm Arter, 2023 Fotoğraf: Hadiye Cangökçe
7. Sarkis Transflammation, 1996–2001 Film (renkli, sesli), suluboya, ahşap bloklar Suluboyalar: 17 adet, her biri 34,5 x 41,5 cm Film: 16’05” Ahşap bloklar: Değişken boyutlar Suluboyalar ve film: Arter Koleksiyonu Ahşap bloklar ve film ile yerleştirme: Sanatçının ve Galerie Nathalie Obadia’nın izniyle Fotoğraf: Hadiye Cangökçe
8. Sarkis SONSUZ Küratör: Emre Baykal Sergiden görünüm Arter, 2023 Fotoğraf: Hadiye Cangökçe