Megan Hunter’dan “Kuş Kadın Harpy”

Megan Hunter’ın hem karanlık bir peri masalı hem de son derece sarsıcı bir intikam ve yenileniş hikâyesi anlattığı Kuş Kadın Harpy, Aslı Perker’in çevirisiyle Kafka Kitap’tan çıktı.

Ailesine kusursuz bir hayat sunmak için durmaksızın çabalarken kocasının ihanetini öğrenmesiyle büyük bir kırılma yaşayan Lucy, ağlayıp sızlanmak yerine ceza vermeye “cüret” eden güçlü, kinci, ruhsuz bir yırtıcıya dönüşür. Romana ismini veren ve güçlü, kinci, ruhsuz bir yırtıcı olan mitolojik form Harpy, Kuş Kadın Harpy’de sıkça ortaya çıkıyor. Kuş Kadın Harpy, kendisini ailesine adayan Lucy’nin yıkıcı ihanetin ardından yaşadığı dönüşümün bu güçlü metaforuyla okurlara sürükleyici, şaşırtıcı ve sarsıcı bir deneyim sunuyor.

Lucy ve Jake, güneşin bir alev topu gibi yükselip tüm gün etrafı kavurduğu bir coğrafyada, geniş ve sıcak bir tarlanın yanındaki evde yaşamaktadır. Çocuklarına bakabilmek için kariyerinden ve hayallerinden vazgeçmiş, evin kendisini bile hizmet edilmesi gereken bir canlı gibi gören bir kadındır artık Lucy. Jake’le evlenip çocuk sahibi olduktan sonra, kendi çocukluğundaki kötü anıları ve rol modelleri silmek istercesine, “iyi bir anne” olma kaygısıyla yaşar. Her günü, her hareketi planlı ve sonsuz bir tekrar hâline gelmişken, bir gün telefon çalar. Ahizenin diğer ucunda tereddütle dolu bir erkek vardır ve Jake’in onu aldattığını söyler. İşte hepsi bu: O büyük kırılma ânı. Lucy’nin anlattıklarına bakılırsa, içindeki kadim ve vahşi yaratığın zincirinden koptuğu gün, o gündür. Sadakatsizliğine rağmen yanında kalmak isteyen kocası, bunun için bir bedel ödemeyi kabul ederken Kuş Kadın’ın yavaşça kabuğunu kırmasına yardım edeceğinden habersizdir. Ne var ki Harpy’nin doğasında bu konudaki hüküm kesindir: Suç varsa ceza da vardır.

​Görsel: The harpy, a woodcut print by Melchior Lorch, 1582. Copyright the trustees of the British Museum