Yeldeğimeni’nde Bir Terastan Bildiriyoruz

Max belediyenin griye boyadığı duvarları dönüştürüyor. Nasıl mı? Yapabilecek en yaratıcı şekilde, onların üzerinde çizimlerini sergileyerek. “Duvarlarda sergilenen resim ya da güzellikler kapatılıyor. Ben de onları doldurmaya çalışıyorum. Tekrar kapatırlarsa tekrar dolduruyorum.” diyen Max, Mimar Sinan Üniversitesi’nde Endüstri Ürünleri Tasarımı okuyor.

Kadıköy sokaklarında ilerlerken belediyenin gri boyayla kapatmayı tercih ettiği bölümler ve bu gri bölümlerin üzerindeki tüm sırıtışıyla gözünüzün içine bakan figürler görme ihtimaliniz çok yüksek. Birbirine benzer bu figürlerin ardındaki gri boyayı fark edince de insanın aklına bunun bilinçli yapılmış olma ihtimali geliyor. Max de bu tahminimizi onaylayarak anlatıyor hikayesini. Kadıköy’de oturduğunu ve yürürken, dolaşırken her sokakta kapatılan bir duvar ile karşılaşmasının ona bu fikri verdiğini söylüyor. Bu gri boyamaların ona çok yapay, rahatsız edici geldiğini ve yaşadığımız, her gün yanından geçtiğimiz ve bizi görsel anlamda besleyen ögelerin kapatılarak içimizi bunaltmasını biraz olsun engellemeyi amaçladığını ifade ediyor. Gri boya ile sokakları kapatanlarla bir şekilde ortak bir çalışma haline giriyor oluşunun espirili yanını sevdiğini de belirtiyor. Ancak konuşmasına sadece bu alanları boyamadığını da ekliyor. Onun çizimlerine Kadıköy sokaklarının birçok noktasında rastlamak mümkün.

Gri alanları boyadıktan sonra belediyenin gelip tekrar kapatmasından mutlu bile olduğunu söyleyen Max, onlara yeni bir katman açtıkları için teşekkür notları bıraktığını belirtiyor. Espirili tarzıyla dikkat çeken Max, bizi kırmadı ve çizim yaparken onu izleyip fotoğraflamamızı kabul etti. Ortaya çok güzel kareler çıktı tabii. Ancak bu defa belediyenin gri boyasının üzerini değil Yeldeğirmeni’nde bir terası boyadı. Sokaklarda görüp dikkatimizi çeken mural çalışmalarının mutfak kısmına girmek ilginç bir deneyimdi.

Çekim yapmak için fotoğrafların kalitesi açısından gündüz saatlerini seçtik, bu seçimimiz doğrultusunda sokakta herhangi bir noktayı boyamak çok  kolay olmayacaktı tabii. Çünkü izin alınmadığı takdirde birilerinin bu boyama işlemine müdahale etme ihtimali çok yüksekti. Biz de kimsenin karışmayacağı bir çatı katını tercih ettik. Max uygun bir yer olduğunu, arkadaşlarının terasını boyayabileceğini söyleyince hemen randevulaştık. Mevsim normallerine göre oldukça güneşli bir gün terasta biraz sıcaklayarak hem konuştuk hem de Max’in çalışmasını izleyip fotoğrafladık.

Genellikle spontane çalıştığını söyleyen Max bu çizim için de çok bir plan yapmamıştı. Ancak onu izleyen bizlerden “izlenme” olgusundan yola çıkarak elinde kameralar olan robotik bir figür çizdi. Eline bir fırça kondurmayı da ihmal etmedi. Boyayışı toplamda bir buçuk, iki saat sürdü ve hemen hemen aralıksız çalıştı.

Max’in çizimleriyle Kadıköy sokaklarında karşılaşma ihtimaliniz çok yüksek. Ancak tabii kendisini boyarken görme olasılığınızı bilemiyoruz. Zira boyamalarını genellikle gece yapıyor.