Ursula K. Le Guin ile Yazma Üzerine Sohbetler

David Naimon’ın Ursula K. Le Guin ile kurmaca, şiir ve kurmacadışına odaklanan, yazmanın zorluk ve ödüllerini, inceliklerini ve püf noktalarını tartıştıkları söyleşi kitabı Ursula K. Le Guin - Yazma Üzerine Sohbetler, Özde Duygu Gürkan’ın çevirisiyle, Metis Yayınları’ndan çıktı.

Ursula K. Le Guin bu söyleşilerde hem yazar olarak birikiminden hem de “yaşanan bilgelik” hâline gelmiş tecrübelerinden bekleneceği üzere pek çok konuya değiniyor. Yazma zanaatının teknik detaylarından dilin ahlaki meseleleri yansıtma ve kullanma biçimlerine, yazının ritminden şiirin müziğine, yayıncılık piyasasından kadın yazarların edebi kanondan dışlanmasına, "öteki"nin perspektifinden yazmaktan siyaset, bilim ve doğaya uzanan geniş bir yelpaze açılıyor okura.

“Çocuklar tek boynuzlu atların gerçek olmadığını tabii ki bilir,” diyor Ursula K. LeGuin. “Ama öte yandan tek boynuzlu atlar üzerine yazılan bir kitabın, eğer yeterince iyiyse, hakiki bir kitap olduğunu da bilir.”

Büyüme çağımda Yerdeniz Öyküleri’ni okurkenki deneyimim tam da buydu. Yerdeniz’de büyü sıradan bir şeydi. Yeryüzünde büyücüler dolaşıyor, göklerde ejderhalar uçuyordu. Ama beni “gerçeklik”ten ne kadar uzağa götürürlerse kendimi gerçek olana o kadar yakın hissediyordum. Yüreğinin derinliklerinde Ursula K. Le Guin bir yazar; sadece kurmaca yazarı değil, hayal gücünün yazarı. Ve ona göre hayal gücü yalnızca boş zamanlarımızda kullandığımız bir şey, bir tür avarelik değil, bilakis bizi biz yapan melekenin ta kendisi. Öyle ki bizi uyarıyor: “Ejderhaların varlığını inkâr edenler genellikle ejderhalar tarafından yenir. Kendi içlerinden.” – David Naimon