Kadın edebiyatı tarihinde İzmir’in unutulmuş kalemleri arasında olan Rebia Arif’in, Cumhuriyet’in ilk zamanlarında İstanbul’da işe başlayıp İzmir’de devam eden gazeteci-yazar Sencan’ın hayatını merkeze aldığı, kadınların dönemindeki mücadelesine de ışık tuttuğu romanı Kadın Tipleri, Everest Yayınları’ndan çıktı.
Kısa ömrüne bugün dahi hatırlanan bir mücadele sığdıran Rebia Arif'in, sadece 1934 yılında tefrika edilen Kadın Tipleri isimli romanı 1935’te kitaplaştırıldıktan sonra bir daha baskısı yapılmadı. Roman, edebiyat araştırmacısı akademisyen Yağmur Yıldırımay'ın çalışmaları sonucu 1935 baskısı esas alınarak hazırlandı. Rebia Arif’in kurgu katmanlarıyla inşa ettiği bu romanı, döneminin kadın mücadelesine, kendine tayin ettiği alana ve kıstaslarına dair fikir de verir.
Romanda, döneminde erkeklere mahsus görülen meslekleri kadınlar icra eder ve “iradeleri, düşünceleri, zembereği kuran erkeğin” elinde değildir. Karakterler arasında mücadele eden, aklıyla ilerleyen başarılı kadınların yanında modern olmayı “yanlış anlayanlar da” vardır. Sencan, bu ortamda hemcinslerini “kurulan kadın; bıkan, bıktıran kadın; yapan, yaptıran kadın” diye tiplere ayırdığı Kadın Tipleri romanını yazar.
“Kökü kesik bir ağaç gibi ayakta kuruyan ve buna rağmen yaşadığını zanneden milletlerin uyuşuk ruhlarını en ziyade kadınların istikbale kol bağlayıp bekleyişinde aramalı.”