Eğlenceli Bir Distopya: “Süper Hüzünlü Bir Aşk Hikâyesi”

Gary Shteyngart’ın yıkılmakta olan bir gezegende aşka tutunmanın mümkün olup olmadığını sorduğu distopik romanı Süper Hüzünlü Bir Aşk Hikâyesi, Aysun Babacan’ın çevirisiyle Koridor Yayıncılık’tan çıktı.

Shteyngart, Süper Hüzünlü Bir Aşk Hikâyesi’nde modern bir hiciv örneği sunarak keskin toplumsal eleştirileriyle okuru hem gülümseten hem düşündüren bir hikâye anlatıyor.

​Çok uzak olmayan bir gelecekte –diyelim ki önümüzdeki Salı– yazma becerisini neredeyse yitirmiş Amerika çöküşün eşiğinde. Ama bunu sakın Lenny Abramov’a söylemeyin. Kırkına merdiven dayamış, kızgın Rus bir göçmen temizlikçinin oğlu olan Lenny, dünyanın son kâğıttan günlüğünü tutan, ölümün her adımını takip ettiği talihsiz bir adam. Post-İnsan Hizmetleri’nde çalışıp zengin müşterilerine ölümsüzlük vaat etse de kendisi pek de ölümsüz sayılmaz. “Basılı, ciltli medya nesneleri”ni –yani kitapları– hâlâ saplantıyla sevmesi zaten başka bir çağdan kaldığının kanıtı. Ama Lenny’nin kitaplardan bile çok sevdiği biri var: Eunice Park. Lenny, çöken bir dünyanın, standartların yok olduğu bir çağın, tek bir tıkla insanların “çekicilik” ve “sürdürülebilirlik” puanlarının ölçüldüğü bir toplumun içinde bile gerçek insan olmanın değerini kanıtlayabileceğine inanıyor.