Don DeLillo’dan Ahir Zamanlara Dair: “Sessizlik”

Amerikan edebiyatının önde gelen yazarlarından Don DeLillo’nun pandemiden hemen önce yazdığı, ekranların aniden karardığı bir dünyada insanlık durumuna dair son hakikatleri kendine özgü mesafeli ironisiyle ortaya koyduğu romanı Sessizlik, Aylin Ülçer’in çevirisiyle Siren Yayınları’ndan çıktı.

İlişkilerini telefonlarıyla kuran, veri akışlarına bel bağlamış ve ekran ışığı olmadan bir saati bile hayal edemeyecek bir toplumun fertleri, Sessizlik’in analog kıyametinde kendi varlıklarını anlamaya, anlamlandırmaya çalışıyor. İleri teknolojiden taşlarla sopalar çağına geri dönüş ile bir kopuşun hikâyesini anlatan bu roman ile DeLillo, en basit mizansenlerde bile tüyler ürperten ayrıntılar yakalamayı, aynayı okura tutmayı başarıyor.

​“Başka zaman olsa, iyi kötü sıradan bir zaman olsa, daima telefonlarına bakan insanlar olur, sabah, öğlen, gece, kaldırımın orta yerinde, yanlarından seğirten herkese kayıtsız, ellerindeki cihazın içine düşmüş, o cihaz tarafından büyülenmiş ve yutulmuş insanlar ya da üstüne yürüyen, sonra bir anda dümen kıranlar, ama onca dijital müptela şimdi yapamıyor bunu, telefonlar kapalı, her şey çökmüş çökmüş çökmüş.”