Chantal Akerman’dan Bir Özkurmaca: "Annem Gülüyor"

Deneysel ve feminist sinemanın öncülerindenBelçikalı yönetmen, video ve enstalasyon sanatçısı Chantal Akerman’ın öz yaşam öyküsünden taşan, filmlerden karelerle ve aile fotoğraflarıyla bezeli kitabı Annem Gülüyor, Aysel Bora’nın çevirisiyle Kırmızı Kedi’den çıktı.

Sağlığı kötüleşerek bakıma muhtaç hâle gelen annesinin yokluğu fikriyle yüzleşmeye çalışan Akerman, zihninde ve bedeninde yer etmiş, yuva yapmış insanları hatırlayarak döndüğü özünden, evinden dışarı yazıya tutunarak çıkabildiğinin göstergesi bu kitap bir özkurmaca niteliği taşıyor.

​Natalia Akerman Polonyalı bir Yahudi, holokostta tüm yakınlarını kaybettiği Auschwitz kampından sağ kurtulduktan sonra Brüksel’de, başından geçen o korkunç felaketi anmaktan özellikle kaçınarak iki kız yetiştirmiş bir anne. Bu kızlardan biri de Chantal Akerman’dır. Anne ve kızın aralarındaki derin bağ, konuşulamayanın gölgesinde giderek budaklanırken bunun etkileri Akerman’ın kendi iç dünyasından işlerine de yansır. 2014 yılında kaybettiği ve ardından ağır bir bunalım geçirdiği annesiyle ölmeden önce yaptığı video filmi No Home Movie’nin aynı zamanda yönetmenin son çalışması olması da rastlantı değil.