1550’ler Floransa’sından “Bir Evlilik Portresi”

Hamnet ile dünya çapında geniş bir okur kitlesi kazanan Maggie O’Farrell’ın Rönesans İtalya’sında bir kadının kaderine karşı hayatta kalma mücadelesini anlattığı romanı Evlilik Portresi, Kıvanç Güney’in çevirisiyle Domingo Yayınevi’nden çıktı.

Women’s Prize for Fiction finalisti olan Evlilik Portresi, bir Rönesans tablosu kadar çarpıcı bir hikâye sunuyor. Roman, 1550’ler Floransa’sında geçiyor. Grandük Cosimo de’ Medici’nin üçüncü kızı Lucrezia, çizim konusunda eşsiz yeteneğe sahip, hayal gücü sınır tanımayan bir çocuk; gösterişli palazzodaki gösterişsiz, unutulmuş konumundan fazlasıyla hoşnuttur. Ablasının beklenmedik ölümüyle Lucrezia ilk kez kendini ilginin merkezinde bulur. Ablası yerine, Ferrara Dükü Alfonso’yla evlenmek zorunda kalır.

​Lucrezia, henüz on beşinde ve kafası karmakarışık bir şekilde, pek de hoş karşılanmadığı muammalarla dolu bir sarayda bulur kendini. Muammaların en büyüğü ise kocasıdır. Hangisi gerçek? Düğün zamanı muziplikleriyle ve neşesiyle onu kendine çeken adam mı, yoksa kendi kız kardeşlerinin bile karşısında titremesine neden olan despot yönetici mi? Bir tek şey ayan beyan ortadadır: Lucrezia’nın sarayda var olabilmesi, ailenin iktidarını devam ettirecek bir vâris doğurmasına bağlıdır.