Bir Çığlık, Bir Kahkaha, Bir Feryat, Bir Soru: Ha-Ha

Jennifer Dawson’ın kadınları marjinalleştiren, histerik olmakla damgalayan, önemsizleştiren ve itibarsızlaştıran söylemlerle pratikleri gözler önüne seren romanı Ha-Ha, Günce Gündeş’in çevirisiyle Otonom Yayıncılık’tan çıktı.

Ha-Ha, ilk kez 1961 yılında yayımlandığında aynı yıl James Tait Black Memorial Ödülü’nü kazandı. Varolmanın püf noktasını yakalamak isteyen ama bir türlü yaşam oyununun kurallarını öğrenemeyen genç bir kadının hikâyesini anlatıyor.Okurunu Josephine’in kahkahasına eşlik etmeye, kendi kahkahalarını, onunkilere katarak neşesinin hudutlarını genişletmeye çağırıyor.

​Katı ve tuhaf bir anneyle büyümüş, Oxford’da okumaya başlamış ve nihayet bir akıl hastanesine kaldırılmıştır Josephine. Etrafında hoplayıp zıplayan hayvanların, tesadüfen yan yana gelmiş türlü nesnenin ya da bir çarşafın çizgilerinin arasında, bir tavan arası penceresinin önünde, bir masanın altında, bir hendekte, yollarda hayatın peşine düşer yine de. Kimse öyle düşünmese de aşk için, neşe için doğduğuna inanmak ister. Tüm kırılganlıklarına rağmen özgürlüğü için muhteşem bir direniş gösterir. En büyük gücü de, en “normal” anlarda sahneye giriveren kahkahalarıdır.