ALİCE HARİKALAR ÜLKESİNDEKİ KİTABIN DELEUZE’İN KAVRAMLARIYLA İNCELENMESİ 

1.ZAMAN
Cisimsel karışım olan Khronos derin bir kesiğe dönüşmüştür. Şimdinin maceraları işte bu nedenle Khronos ‘ta ortaya çıkmıştır. Bunlar Khronos’un şimdisinin  iki yönüne , mutlak hareket ve göreli harekete , bütüncül şimdi ve kısmi şimdiye bağlıdırlar: patlayan ya da sıkışan şimdinin derinlikte kendisi bakımından hareketi (şizofreninin hareketi)ve delirmiş bir geleceğe ve geçmişe bağlı olarak az ya da çok geniş ya da çok geniş uzan bakımından hareketi (manik depresyonun hareketi) . Khronos ölmek istiyor, ama bu da zaten bir başka zaman okumasına yer açmak değil mi ?
Lewis Carroll bir şekilde bu öldürmeyi bulmuştu. Ve bunu bir çocuk kitabına indirgemişti. Her şey bir tavşan ve tavşan deliğiyle başlıyordu. Onun peşine gitmekle. Delikten geçirdiği Alice ile birlikte Khronos’u öldürmeyi seçiyor ve yeni bir zaman okumasına bizi davet ediyordu. Khronos öldükten sonra başka bir zamana yer açılıyordu. Doğa da olan bitenler gibi. Döngü devam ediyordu.  Bu yeni okuma Aion’du.  Khronos cisimlerin etkilemesini ve cisimsel niteliklerin yaratılışını ifade ediyordu, oysa Aion cisimsiz olayların ve niteliklerden ayrı atfetmelerin yeridir. Khronos onu nedenler ve maddeler olarak dolduran cisimlerden ayrı düşünülemezdi. Aion onu  doldurmaksızın ona dadanan sonuçlarla doludur. Khronos sınırlı ve sonsuzdu, oysa Aion gelecek ve geçmiş olarak sınırsızdır, ama an olarak sonludur. Khronos çembersellikten ve bu çemberselliğin tıkanma, sürüklenme, patlama, yerinden oynama ,sertleşme gibi kazalarından ayrı düşünülemezdi, oysa Aion iki yönde de sınırsız olan düz çizgi halinde uzanır. Daima zaten geçmiş ve ebediyen henüz gelecek olan Aion zamanın ebedi hakikatidir: şimdideki cisimsel içeriğinden kurtulmuş , dolayısıyla da çemberini açmış, düz çizgi halinde uzayan, bu sebeple belki daha da tehlikeli, daha labirentimsi daha da dolambaçlı olan zamanın saf ve boş biçimi.
Harikalar diyarında ve Aion zamandayız artık. Alice için bu geçiş kolay olmayacaktı. Sınırlı evreninden bir merakla başladığı yolculuğunda kaybolacaktı. Önce zamanı kaybedecekti ve sonra kendisini. Yer açabilmesi için bunu gerçekleştiriyordu. 
Kitapta sayfa 11’de delikten düşerken artık zamanın yönü her iki taraflıydı. Aşağı mı iniyordu, yoksa yukarıya mı çıkıyordu ? İleri ya da geri gidiyordu aynı anda. Dünyanın öbür tarafına geçmeye meyilleniyordu. İkili oluş artık tamamen sahnedeydi. Aynı zamanda hem dünyada hem de dünyanın öbür tarafında olan bir Alice. Boşlukta düştükçe,düşüyordu. Düşmenin zamanı için hesaplama yapmaya kalksa bunu ölçemezdi.Khronosun öldüğünü fark ediyordu Alice de.
Kitapta yemek objeleri bir çok şeyin nedeni olmuştur. Yemek yeme zamana dağılan bir durumdur. Yeme-içme eylemiyle kişi zamana dağılan bir büyüme yaşar. Khronosta tabi. Artık bu zamanda cisimler nedendir. Yediği ve içtiği bir takım cisimlerle büyüme- küçülmesi aynı anda oluyordu. Burada bir sonuç gerçekleşmesi yerine nedenler yoluna devam ettiriyordu. Neden sürekli boyu değişiyordu ? Alice bunu sorguladıkça yazgının içinde adımlarını devam ettiriyordu. 
Alice sayfa 80’de Cheshire  Kedisiyle konuşup yeni bir sahneye devam ediyordu. Bu gittiği yerde zaman tam da Aion’daki gibi an olarak sonlu bir zamandaydı. Şapkaçı ve Mart tavşanı için Kupa Kraliçesi’nin verdiği konserden beri zaman hiçbir dileğini yerine getirmiyordu. Artık saat hep altıydı! Ve hareketleri durmuştu. Zamanda boyuna yer değiştirip duruyorlardı. Alice başa dönünce ne olduğunu merak etti Alice’nin dünyasında hep bir baş ve son vardı. Yanıt alamadı. Zaten baş ve son aynı anda devam ediyorlar. Aion iki yönde de sınırsız olan düz çizgi halinde uzanmaktaydı. Anların birbiri ardına geçmesi gibiydi belki de. Zamanın aktığını düşünmek yerine zaman donmuş bir nehir gibi akmıyordu ve saat hep altıydı. İkinci kitapta ‘’Aynanın İçinden’’ sayfa 40 ‘ta da Kızıl Kraliçeyle yaptığı koşmaya başlayış da aynısıydı. Hiçbir şey geride kalmıyordu sanki her şey onlarla birlikte ilerliyordu. Durduklarında ise koşmaya başladıkları ağacın altındaydılar. Oysa Alice zamanın akışıyla çok yol katedeklerine emindi. Çünkü zamanın hep ileriye akıyor olduğunu düşünüyor geçmiş,şu an  ve geleceğin farklı zaman dilimlerinde olduğunu düşünüyordu.Oysa ki hepsi  aynı derecede gerçektir. Geçmiş,gelecek ve şu an hep aynı şekilde vardır. 
Albert Einstein’da zamanla ilgili keşfi gibi Özel Görelilik teorisinde olduğu gibi zaman göreceli bir kavramdır ve herkes için zaman aynı akmaz. Bunu Harikalar diyarında çok belirgin bir şekilde görüyoruz. Başka bir zaman okuması sağlıyordu bunu bize. Alice yine ilk kitapta sayfa 92’de başladığı yere geri dönüyor zamanda hareket etmiyordu. Hangi zamanda oraya döndüğü çok da bir şey değiştirmiyordu. Başa döndüğünde ne olduğunu merak ediyordu ve bahçeden içeri girdi en sonunda.