Her aldatmada, her yalanda birkaç iyi hücremiz ve onlarca temiz nöronumuz ölür. Böylece iyi hücrelerimiz kötü hücrelerimize biraz daha yer açar ve onlarda biraz daha arsızlaşırlar. Erozyon gibidir bu. Yamaçtaki ağaçları azalttıkça, canına okursunuz toprağın. 

Bütün ilişkilerden öğrendiğim bir şey var; kimseye ihanet etmeyeceksin, özelliklede kendine ihanet etmeyeceksin. Çünkü ben şuna inanıyorum ki, başkalarına bu kadar kolay ihanet edenler, ilkin kendine ihanet edenlerdir.  Kendinize ihanet edebiliyorsanız, herkese de kolaylıkla ihanet edebilirsiniz. O halde ilkin kendinizi koruyun kendi ihanetinizden. Aklınızın kurnazlıklarına karşı,  içinizin sesini dinleyin biraz. O git diyorsa gidin, kal diyorsa kalın. Aldatmayın onu.

Savaşsal bir stratejidir duygularınızı devre dışı bırakmak. Duygularını devre dışı bırakamayanlar ilk ölenlerdir çünkü. Çünkü sen ateş edip etmeme arasında gidip gelirken, karşındaki senden önce duygularını devre dışı bırakmış ve senden önce motive olmuştur savaşa.

Dünyadayız ve bakıyoruz her taraf çok temiz, naif ve hisli insanlarla dolu. Ee tabi bizde öyleyiz. Haliyle yabancılık çekilmiyor. Ama o naif adamlar (kadınlar) ilk köşeyi dönünce savaşsal stratejilerini kuşanıyorlar, ilk kapı arakasında zırhlarını giyiyorlar. Sonra ne oluyor? Sen daha ne olduğunu anlamadan vuruluyorsun!  İşte bu yüzden tamda bu yüzden, anne babalar; çocuklara yalan söylemeyin,  onların karşısında mutlu rolü de yapmayın, aldatmayın birbirinizi. Bu tür pasif ortamlarda bulunuculukla başlıyor bu işler ve her geçen nesil, daha duygusuzlarla, daha katillerle doluyor. Oyuncak silahla vurulunca ölünmediğini anlayınca o çocuklar, gerçeğine başvuruyorlar, aldanınca; daha büyüğüne kalkıyorlar.....

Duyguların sözcükler karşısında çok çaresiz olma gibi bir huyu vardır hep. Duyguları ajite eden sözcüklerdir hep. Bu dünya düzeninde kandırılabilecek, aldatılabilecek en son şey duygularınız olmalı oysa. Onları aldatırsanız iflah olmazsınız bir daha.

Aldatma başlı başına kötüdür ancak aldatma işinde iki kişi yoksa durum daha da kötüdür. Uzaklara gitmeye gerek kalmadan, yalan söyleyip ve yalanınıza inanıyorsanız, yani kendinizi aldatıyorsanız, kendinizden korkun. Çünkü kendine ihanet eden, başkalarına her zaman daha fazlasını yapmaya müsaittir.

Aldatmak, bütün kötülüklerin başıdır. Anlıyorsunuz değil mi? Aldatmak kötüdür. Kendinizden başlayarak uzak durun bu işten.

Heveslerimize ve isteklerimize karşı bir aldanma durumu vardır hep. Beklentiyi büyütürsek, aldanmayı da büyütürüz.  Ne iseniz o olun, kendinizi farkıl göstererek karşınızdakinin en ince duygularına kadar sızmayın.

Ve  zaaflarımız vardır birde, hormonlarımızın içine sızmasıyla tam bir canavara dönüşmüş zaaflarımız, işte bunlar en büyük kişilik bozukluğumuzdur. Kazansak da kaybederiz.

Sözün özü; düzeni bozan insanlar değildir. Düzeni bozan, bazı insanların tutarsızlığıdır, karektersiliğidir, hormonlarının da desteğiyle çarpıtılmış duygularıdır. Ey sevgili müslüman! Abdest alma işiyle, aldatma işinden kurtulamazsın. Sadaka vererek de korunamazsın ondan. Aldanmamak için, aldatmayacaksın ve uyanık olacaksın tabi.

Her aldatmada, her yalanda birkaç iyi hücremiz ve onlarca temiz nöronumuz ölür. Böylece iyi hücrelerimiz kötü hücrelerimize biraz daha yer açar ve onlarda biraz daha arsızlaşırlar. Erozyon gibidir bu. Yamaçtaki ağaçları azalttıkça, canına okursunuz toprağın.

İyi hisler barındırın içinizde, temiz duygular. Ve iki kere vurulmaz bir kuş, unutmayın!

Hüseyin Arda SALKAYA

02.08.2016