Kelimelerle mi kaybeder insan sevdiğini?
Sönük bir ateş, kırmızı bir jartiyer
Beyaz ve uzun yollarda
Yorgun makinistler, tırtıklı korna
Kaburganı sevdiğine aç
Yolun sonu hüsran, kırık bir kaburga
Al çiçek bak. aç gözlerini, aç bak al çiçek gözlerin
Yırtık eldivenden giren soğuğu sevda alır
Göz çukurlarını yuva yapmış kuşlar
Yuva gözlüyor, yuva özlüyor gözlerim
Kaburgama konacak bir serçeyi bekliyorum.
Yolun sonu okul numaramız, sınav kâğıdındaki yaralarımız
Yola kimin ile başladığının ne önemi var. Eldivenini sıcak tut yeter.
Albayın botları batsın istiyorum köy okulu çamuruna
Lirik bir inek sırtında varayım okuluma
Bak ay oldu, annem ağlamasın
Çocukluğunuz ölmesin albayım
Gök Adam