Herşey yerli yerinde
Güvercinler gitti,
Yerine baykuş
Gündüz gitti
Yerine gece.
Anlayacağın herşey bildiğin gibi.
Ufak bir kağıt parçası arıyor,
Ceketimin cebinde kömürü bitik kalemim.
Sen nefes aldın ya ondadır mutlaka.
Sana bana bakma demiştim,
Dayanamam
Dayanamaz kalemim
Bundan çıksa çıksa dizeleri bozuk bir şiir çıkar sana.
Bana da çeyrek amorti.
(Adımlarının değdiği toprakta adım atmak.)
Sana bana bakma demiştim,
Senin gözlerinde güzeldir,
Gözlerini unutamam sonra demiştim.
Senin gözlerin kesin bir bedevinin gözleridir.
Kutuplarda kabuklarını arayan.

Sen bana bakma,
Ben meraklıyım senin gözlerine.
Şimdi de biraz heyecanlıyım.
Biraz da fazla meyilliyim gözlerimizin sevişmesine.
Unutuyorum.
Kabuğuma batan cam kırıklarını.

Ama sen sakın bakma,
Vakit gelir,
Günün birinde
Aklına gelir.
Bakıştıklarımız.
Üzülürsün.
Her aşk biraz kandırır biraz fazla bakışı.
Seni de kandırabilir gözlerim.
İnanırsın.
Ben alışırım ama sen alışamazsın.
Benim kabuğum kalın.
Sen başına iş alırsın.
Hem senin gözlerin çok masum.
Benimkiler aşağılık iki çift silah gibi.
Yakışmazlar.
Günün birinde bana ait izlere rastlarsın.
Hep bu çileyle yaşayamazsın.
Çekilmez..

Sen bana bakma,
Gel,çay ısmarlayacağım sana!
Biraz bakışırız..