Tiz bir çığlık yükselir boğazımdan geceye… Söyleyemediklerim bir bir iner tekrar içime…

Öznesi olmayan şiirler fısıldarım yıldızlara… ve bir gece daha tan tutmuş, ben yine geç kalmışım yazmaya…

Suçlusu olmayan matemlerim çökmekte üzerime… gölgeler halinde yığılıyor sessizlik nefesime…

Sonra inceden okşuyor kulağımı rüzgar… bu gece uyunmaz diyor… 

Daha kurulacak düşler, yıkılacak krallıklar varken olmaz öyle alelade…

İnfilak olmuş hikayeler kalıyor geriye… başrol yine bana ait ve bilinmezlik figüranı tüm lügatları alt üst etmekte…

Ve gece yine en çok bana benzemekte….