Çağının İlerisinde Bir Başyapıt: Madenci

Modern Japon edebiyatının kurucusu kabul edilen Natsume Soseki’nin konu ve anlatım tekniği açısından zamanının oldukça ilerisinde olan romanı Madenci, Sinan Ceylan’ın Japonca aslından çevirisi ve Haruki Murakami’nin son sözü ile Jaguar Kitap etiketiyle yayımlandı.

​İlk olarak 1908’de yayımlanan bu roman birçok edebiyat tarihçisine göre Beckett ve Joyce’un modernist ve absürt ögelerini fazlasıyla barındıran bir yapıt. Madenci’nin isimsiz anlatıcısı, kafasında tehlikeli düşünceler ve ayağında hasır sandaletlerle ormanda yürürken, hiç tanımadığı Çozo’nun “İş lazım mı genç adam?” çağrısına kulak verir. Bu sese niye karşılık verdiğini pek anlayamaz aslında, neden sonra “Ne tuhaftır ki insan ruhu sonsuzluğa sürüklenmeye hazır da olsa, birisi seslenince hâlâ bir yerlere bağlı olduğunu fark ediveriyor,” diyerek açıklar bu durumu. Fakat tuhaflıklar bununla sınırlı kalmaz ve kendisini Çozo’nun ardından bakır madenine doğru giderken bulur. Tokyolu kibar bir ailenin iyi yetişmiş çocuğu, kir pas içindeki işçilerin yanında yaşamaya başlar artık. Ve sıra, maden ocağı ile tanışmaya gelir.